Brené Brown is expert op het gebied van kwetsbaarheid
Kwetsbaarheid houdt mij momenteel nogal bezig, nu ik mijn onderneming nieuw leven inblaas.
Kwetsbaarheid gaat over schaamte, je voelt je zwak en naakt. Dat is hoe kwetsbaarheid werkt, we vermijden het liever omdat het onplezierige en onzekere gevoelens bij ons oproept. De kracht van kwetsbaarheid is dat het moed vraagt. Moed om jezelf te laten zien en kanten van jezelf tonen die je liever niet aan de wereld toont. Dat brengt je in een positie die voelt als zwak, pijnlijk, ongemakkelijk, maar vooral bloot. Zoals in die droom waarin je op straat loopt en ineens merkt dat je geen kleren aanhebt; je wilt alleen nog maar heel hard weghollen.
Mensen ervaren kwetsbaarheid op moeilijke momenten
Bijvoorbeeld toen ik als kind aan mijn moeder moest toegeven dat ik 5 gulden uit haar portemonnee had ‘geleend’ zonder te vragen. Of toen ik bij een belangrijke presentatie aan een klant moest erkennen dat ik mijn sheets had thuisgelaten. Of als er tranen in mijn ogen springen bij en mooi liedje in gezelschap.
Momenteel voel ik mij kwetsbaar over mijn onderneming
Die bevindt zich, net als ik, in een transitiefase, waarin ik me o.a. richt op een nieuwe doelgroep. Simpel gezegd komt het erop neer: het stroomt niet, de inkomsten blijven achter en ik word onzeker of de klanten mij überhaupt wel willen. Ik vind het moeilijk dat te zeggen en denk: wat zullen ‘de mensen’ wel niet denken? Ze vinden ze me vast een slecht ondernemer. Of een zeurpiet. Maar nee, men vind mij eerlijk en oprecht, is geïnteresseerd en wil mij helpen, denkt mee, stelt me gerust; allemaal reacties van sympathie of mededogen. Ik voel me gesteund en niet alleen staan.
Kwetsbaarheid zorgt voor verbinding tussen mensen
Het raakt emoties en daarmee het wezen van de ander. Eigenlijk is je kwetsbaar tonen een uitnodiging tot contact. En dat kan een mooie beloning zijn voor de schaamte en angst die je moet overwinnen om je bloot te geven. Wanneer je dat niet doet in een situatie die daar misschien wel om vraagt – bijv. door je mening te geven, een eigen ervaring te delen, jouw kant van de zaak te belichten – kun je ervaren dat door te zwijgen of je te ‘verbergen’ je je afzondert. Je komt op jezelf te staan en bent minder zichtbaar. Daarmee blokkeer je de mogelijkheid van verbinding en doet minder mee.
Verbinding is natuurlijk ook spannend
Contact maken vraagt je open stellen en de ander tegemoet treden, jezelf bloot geven. Denk maar aan een netwerkbijeenkomst: hoe ongemakkelijk kun je je daar voelen wanneer je niemand kent en je ziet anderen met elkaar spreken of lachen. Hoe makkelijk sluit jij je aan? Je voelt schaamte of verlegenheid. Wat zullen ze van mij denken? Oh, zij zijn zoveel vlotter, beter, slimmer, welbespraakter dan ik. Dat is de ene kant.
Aan de andere kant …
Wanneer ik op die anderen afstap, dan kan ik ook worden opgenomen ‘in de kring’, zeker wanneer ik mezelf kenbaar maak, zonder mezelf te overschreeuwen. Hier geldt de interactiewet van Leary: verbinding lokt verbinding uit. En omgekeerd: isolatie roept isolatie op. Zo is het ook met kwetsbaarheid, het werkt volgens dezelfde wetten van de interactie-dynamica: jezelf blootgeven lokt uit dat anderen dat ook doen en door je te verbergen doen anderen dat ook.
Openheid is de sleutel
Mijn openheid leverde mij kortgeleden een prachtige nieuwe opdracht op als docent-begeleider. Die kans had ik niet gekregen als ik mijn onzekerheid over mijn onderneming niet had getoond. Een intervisiegenoot bood daarop aan me in contact te brengen met de programma-coördinator van de opleiding. Mijn moed werd dus beloond!
